بررسی تغییرات عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ژنوتیپ های جو در شرایط تنش آبیاری

خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. این آزمایش در مزرعه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد در سال 90-1389 انجام شد. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و شش ژنوتیپ جو با نام های یوسف، نصرت،ed3 ، ed6، ed8 و ed14 اجرا گردید. به منظور اعمال تنش آبیاری در زمان ظهور پنجاه درصد سنبله دهی آبیاری قطع و تنش خشکی اعمال شد. نتایج نشان داد اثر ژنوتیپ بر اکثر صفات مورفولوژیکی (به استثنای طول سنبله)، ویژگی های فیزیولوژیک (به استثنای rwc)، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. به طور کلی، بیش ترین مقدار وزن هزار دانه (12/29 گرم) در رقم یوسف، بیش ترین مقدار ارتفاع بوته (67/71 سانتیمتر)، روز تا سنبله رفتن (79) و روز تا رسیدن (112) در رقم نصرت، بالاترین پتانسیل آب برگ (6/48%) در لاین ed3، بیش ترین مقدار پرولین (27/18%) و تعداد سنبلچه (33/15) در لاین ed6، بیش ترین سطح برگ (3904 سانتی متر مربع) در لاین ed8، بالاترین مقدار تعداد دانه در سنبله (3/53)، کلروفیل (73/12)، شاخص برداشت (8/43%) و عملکرد دانه (3369 کیلوگرم در هکتار) در لاین ed14 به دست آمد. به طور کلی، با توجه به عملکرد بالای لاین ed14 در شرایط تنش خشکی، این لاین توصیه می شود.